चिंच
चिंच
तो कोपर्‍यावरचा महाकाय चिंचेचा वृक्ष दरवर्षी ऑक्टो. शेवट ते नोव्हेंबर, फुलांनी बहरून येतो. त्याच्या चिवट पण खालपर्यंत लोंबणार्‍या बारीक लांब फांद्यांवर छोटी छोटी लगडलेली फुल बकरी दोन पायावर उभ राहून मान उंच उंच करून खात असते. तुम्ही कोणी खाल्ली आहेत का चिंचेची फुल? मस्त लागतात. लहान असतांना आम्हीही ही चिंचेची फुल बकरीसारखी चरायचो. कोवळ्या चिंचेची चव आणि फुलांची चवही मस्त आंबंट असते. खूप आंबट नाही पण स्वाद मात्र खासच! आता डिसेंबर सुरू झाला आहे. बाळ चिंचेच्या चंद्रकोरी अंगानी भरत भरत चांगल्या नजरेत भरण्याएवढ्या टम्म झाल्या आहेत. झाडावर झुलणार्‍या ह्या चिंचेच्या आकड्यांना बरोब्बर नेम धरून दगड मारायची पोरांची शर्यत लागलीए. खाली पडलेला करकरीत आकडा दाताखाली दाबल्यावर एक डोळा मिटला नाही गेला तरच नवल! ही चिंचेची
लावणी आज तुमच्यासाठी
चिंचेचा आकडा जरासा वाकडा
बघा कसा झुलतोय
झाडावरी
त्याला हळुच उतरवा खाली
अहो त्याला
हळुच उतरवा खाली।
हा डौलदार
गडी रांगडा
वळणावर राहुन उभा
सर्रास खुणवितो
तरुण पोरीबाळींना।
मन चळले माझे असे
झाडावर खिळले डोळे
मदन चाप बांधले
तरू उभी मदनपुरी
भासले।
हा भरदार असे अंजिरी
उतरविले तया सत्वरी
चुंबिता तया अधरी
बसे मदनबाण जिव्हारी ।
सळसळली वीज शरीरी
अंगात गोड शिरशिरी
नेत्रपल्लवी करी हे नेत्र
गात्रे पुलकित
झाली सारी।
गालात सुखाची
कळ
चमकती बघा बुब्बुळ
झटकून टाकी मरगळ
असं खट्याळ
हाय हे फळं ।
वाढवी दोस्तीचा
जिव्हाळा
पुरवी हौसेचा
डोहाळा
प्रेमाचा लावीतो
लळा असा
मदनाचा भाऊ ह्यो जुळा
-------------------------------------------
लेखणी अरुंधतीची -
.jpg)
Comments
Post a Comment