पावले उषेची -

 

पावले उषेची -

8 : 8

तुरळक तुरळक मेघांवरती

अलगद अलगद ठेवत पाउल

उषा हासरी आली आली

जरा न लागू देता चाहुल -------

 

दवबिंदूतच न्हाउन आली

ओलेती सुकुमार सुंदरी

गुलाबकलिका जणु वाटावी

इतुकी कोमल प्रसन्न हसरी---

 

दव-मौक्तिक ते चुकार काही

केसांमध्ये तिच्या चमकती

अलंकार हे दवबिंदुंचे

रत्नमालिकांना लाजवती

 

मधुर मधुर मधुबोल तिचेची

पवनावरुनी सुदूर जाती ----

पुष्पमधुसमा तिचीच वाणी

पहा उचलली द्विजवृंदांनी -----

 

तिची पावले  कोमल कोमल

कमलकळीचे घेउन मार्दव

रंगहि त्यांचा घेउन अबलख

जलदांवरुनी जाती चालत ----

 

लाल गुलाबी जलद रंगले

सोनेरी अन निळे जांभळे

नभ जे होते काळे काळे

चमकु लागले निळसर अवघे ----

 

शुक्र चांदणी परि चमचमती

घरी जायचे विसरुन गेली

उषा राणिच्या आगमनाचे

कौतुक सारे बघत बैसली ------

 

तळव्यांचे ते गुलाब-कोमल-

ठसे उमटले दवबिंदुंवर

विशाल नभिचे रंग मनोरम

राहुन गेले मनात कायम ----

----------------------------------

लेखणीअरुंधतीची-

 

( कुम्भांडाची मुलगी चित्रलेखा योगीनी होती. / बाणाची मुलगी उषा अनिरुद्ध )

-------------------------

अनुष्ठुभ् छंद

अ‍ॅ ऑ  र्‍या र्‍यां

अ अ अ अ ल ग ग अ । अ अ अ अ ल ग ल अ

 ( ललल /गलल नको ) न आणि भ गण नको म

----------------------------------------------

हा बाण गेला वरती मण्याला । धरून पृथ्वीवर आणण्याला

ग ग ल । ग ग ल । ल ग ल । ग ग

ल ग ल । ग ग ल । ल ग ल । ग ग

अंधारावर प्रकाशमय ती

उठवित आली उषा पावले

 

उषेची पावले

8:8

सोनसळी त्या  पहाटवेळी ।

प्राचीवरती नवी नव्हाळी

उमलत होते गुलाबपाकळि

सुकुमारचि ते रंग गुलाबी

 

आह्लादक अति  आसमंतही

 उमलत होते रंग  कोवळे

 गुलाबपाकळि पोवळी

उमटत होते प्राचीवरती ।

आरक्त कोवळे । दिसले तळवे 

दवबिंदुतच भिजले ओले ।

गुलाब कलिका हसुनी बोले/ प्रेमे डोले /उमले

 

गुलाब पाकळ्या