फणस

 

फणस तरूच्या अंगांगावर

हे बाळ फणस लोंबले

मज विठुमाई आाठवे

 

कुणी लोंबते, कुणी रांगते,

कुणी झोंबे लडिवाळ

विठुमाई मज सांभाळ

 

घे मजला घे उचलुन तू गे

कटिखांद्यावर माऊली

जणु संतसभा बोलली

 

काटेरी फळ, छबी आजागळ

परि गड मधुर आातुनी

ही किमया तुझी जननी

 

खाली खायी खोल असे गे

परि चिंता ना लव मुळी

उभी विठाई राऊळी

------------------------

लेखणी अरुंधतीची -

Comments

Popular posts from this blog

कविता अनुक्रमणिका

उशाशी -

हे राष्ट्रदेवते भारतमाते