हे मन्दिर श्रीप्रभु रामाचे

 

हे मन्दिर श्रीप्रभु रामाचे

 

हे मन्दिर श्रीप्रभु रामाचे

हे पाउल एक महत्त्वाचे

सुनिश्चित ध्येय सुपथावरचे

हे स्फूर्तिस्थानचि सर्वांचे ।। 1

 

इतिहासचि उज्ज्वल तो अमुचा

विपरीत करुन जरि सांगितला

रक्तातुन सळसळतो अमुच्या

जाईल पुढेचि पिढ्यानु पिढ्या ।। 2

 

 

 

कोदंडधरासी स्मरा स्मरा

ते निर्णय त्याचे अभ्यासा

लावा शास्त्रांचा अर्थ पुन्हा

वेळीच ओळखा खल-खेळ्या ।। 3

 

ते राक्षस निर्दय घोर अती

तैशाच स्त्रिया त्यांच्या असती

लवलेश मनी ना वात्सल्या

ऋषि-रक्तासाठी चटावल्या ।। 4

 

असु देत कितीही हीन कृती

करण्या न कधी त्या डगमगती

असुर धाडती पुढतीच स्त्रिया

कारण शास्त्री ना वध्यचि त्या ।। 5

 

गर्जलाच विश्वामित्र तदा

``ह्या स्त्रियाच अनीतिच्या पुतळ्या

अधमास अधम हा धर्म खरा

अपराध घोर ना क्षम्य कुणा ।। 6

 

हा न्याय नसे अन्याय महा

बघतोस कसा क्षत्रीयवरा

उचल धनू शर लाव तया

नीचासी वधणे धर्म तुझा ।। 7

 

संदेह मनि ना धरी जरा

खल स्त्रीही वध्य असे वीरा ’’

ती दुष्ट त्राटिका कोसळता

करि हाहाकारचि खल सेना ।। 8

 

धावली जानकीवर जेव्हा

खाऊन टाकण्या शूर्पणखा

सौमित्र कचरला नाचि जरा

करण्यास कुरुप त्या महिलेला ।। 9

 

``अपहार धनाचा नारीचा

हा असुरधर्म’’ रावण वदला

संहार करुन त्या अधमाचा

सैन्यासह धाडी यमसदना ।। 10

 

ना क्षमा अहिंसा उपयोगी

डसणार्‍या जहरी सर्पासी

जिंकूनही शत्रूसीच क्षमा

हा धर्म न शास्त्री सांगितला  ।। 11

 

हे मन्दिर ना प्रभु रामाचे

प्रभुरामचि येथे अवतरले

कर्तव्य पथावर ना ढळणे

मिळमिळीत अवघे त्याज्य असे ।। 12

 

 

ही हिंदु अस्मिता धगधगती

दृष्टीस दिसे जरि राख वरी

ही फुंकर एक तयावरची

छेडेल तया करि भस्म पुरी ।। 13

 

हे राउळ श्रीप्रभु रामाचे

हे पाउल एक महत्त्वाचे

सुनिश्चित ध्येय सुपथावरचे

हे स्फूर्तिस्थानचि विश्वाचे ।। 14

--------------------------------------

लेखणी अरुंधतीची -

 

हे मन्दिर श्रीप्रभु रामाचे

हे पाउल एक महत्त्वाचे

सुनिश्चित ध्येय सुपथावरचे

हे स्फूर्तिस्थानचि सर्वांचे ।। 1

 

इतिहासचि उज्ज्वल तो अमुचा

विपरीत करुन जरि सांगितला

रक्तातुन सळसळतो अमुच्या

जाईल पुढेचि पिढ्यानु पिढ्या ।। 2

 

 

 

कोदंडधरासी स्मरा स्मरा

ते निर्णय त्याचे अभ्यासा

लावा शास्त्रांचा अर्थ पुन्हा

वेळीच ओळखा खल-खेळ्या ।। 3

 

ते राक्षस निर्दय घोर अती

तैशाच स्त्रिया त्यांच्या असती

लवलेश मनी ना वात्सल्या

ऋषि-रक्तासाठी चटावल्या ।। 4

 

असु देत कितीही हीन कृती

करण्या न कधी त्या डगमगती

असुर धाडती पुढतीच स्त्रिया

कारण शास्त्री ना वध्यचि त्या ।। 5

 

गर्जलाच विश्वामित्र तदा

``ह्या स्त्रियाच अनीतिच्या पुतळ्या

अधमास अधम हा धर्म खरा

अपराध घोर ना क्षम्य कुणा ।। 6

 

हा न्याय नसे अन्याय महा

बघतोस कसा क्षत्रीयवरा

उचल धनू शर लाव तया

नीचासी वधणे धर्म तुझा ।। 7

 

संदेह मनि ना धरी जरा

खल स्त्रीही वध्य असे वीरा ’’

ती दुष्ट त्राटिका कोसळता

करि हाहाकारचि खल सेना ।। 8

 

धावली जानकीवर जेव्हा

खाऊन टाकण्या शूर्पणखा

सौमित्र कचरला नाचि जरा

करण्यास कुरुप त्या महिलेला ।। 9

 

``अपहार धनाचा नारीचा

हा असुरधर्म’’ रावण वदला

संहार करुन त्या अधमाचा

सैन्यासह धाडी यमसदना ।। 10

 

ना क्षमा अहिंसा उपयोगी

डसणार्‍या जहरी सर्पासी

जिंकूनही शत्रूसीच क्षमा

हा धर्म न शास्त्री सांगितला  ।। 11

 

हे मन्दिर ना प्रभु रामाचे

प्रभुरामचि येथे अवतरले

कर्तव्य पथावर ना ढळणे

मिळमिळीत अवघे त्याज्य असे ।। 12

 

 

ही हिंदु अस्मिता धगधगती

दृष्टीस दिसे जरि राख वरी

ही फुंकर एक तयावरची

छेडेल तया करि भस्म पुरी ।। 13

 

हे राउळ श्रीप्रभु रामाचे

हे पाउल एक महत्त्वाचे

सुनिश्चित ध्येय सुपथावरचे

हे स्फूर्तिस्थानचि विश्वाचे ।। 14

--------------------------------------

लेखणी अरुंधतीची -