पिटुक खेकडा

 

पिटुक खेकडा

सागरतीरी पुळणीवरले

कण वाळूचे इवले इवले

 सांधुन बांधुन लाडू केले

जमिनीखाली घर बांधियले

 

घराभोवती कुंपण रचले

अलगद ठेऊन लाडू इवले

प्रवेशद्वारा छान सजवले

पिटुक खेकड्याने सुंदरसे

 

सुबक बोगदा बनवी इवला

लगबग शिरतो त्यात चिमुकला

पळता पळता पटकन लपला

खेकडुला तो इवला इवला

 

गुप्त भुयारी लपुन बैसला

पाहे डोकावुनी सानुला

पूर्ण मोकळे असे पटांगण

पाहुन आला खेळायाला

 

लाट अजुन ती नाही आली

तोवर वाळूवर ये फिरुनी

फिरता फिरता उमटे नक्षी

वाळूवरती छान सुबकशी

 

बघा काढले चित्र म्हणे मी

टाळ्या पिटुनी पिटुक सौंगडी

सर सर सर आली आली

लाट घेऊनी जल ते वेगी

 

टकमक पाहे पिटुक लपोनी

लाट जातसे चित्र पुसोनी

घर वाळूचे वाहून नेई

लाडू सारे खाउन जाई

 

पिटुक बांधतो पुन्हा नव्याने

वाळूखाली घर ते त्याचे

पुन्हा वाळुच्या लाडुंचे त्या

कुंपण त्यासी करुन चांगले

 

खेळ खेकडा अन लाटेचा

रोज चालतो पुन्हा पुन्हा हा

कोण जिंकले कोण हारले

विचारती ते रोज सागरा

 

सागर हसतो खळाळुनी तो

दोघा वाटे मीच जिंकलो

बघते मी तो कितीक वर्षे

आजही चालू खेळ तोच तो

-------------------------

लेखणीअरुंधतीची -

Comments

Popular posts from this blog

कविता अनुक्रमणिका

उशाशी -

हे राष्ट्रदेवते भारतमाते